مدتیه ذهنم درگیر این موضوعه که چرا اصرار داریم با صفات خاصی شناخته بشیم؟ توضیح دادنش برام سخته، اما هرکدوم از ما اصولی داریم که برامون خیلی مهمه که با اون اصول شناخته بشیم. اما شناخته شدن با این اصول، الزاما به معنی اهمیتشونه؟
بهتر نیست بیشتر کتاب بخونیم تا اینکه کتابخون شناخته بشیم؟
خیلی وقته دارم تلاش میکنم از این ایده یه پست مناسب برای وبلاگ بتراشم، اما واقعا بیشتر از این دو خط چیزی به ذهنم نمیرسه.
نفهیدم؛ آدم معمولا چیزی رو که مهم میدونه میخواد باش شناخته بشه دیگه، برعکس که نیست :-؟ حتی اگر تظاهر باشه.
و فکر کنم یه بخشیش برای پیدا کردن همراه و ورود به گروههاییه که شبیه خودت هستن. بروز دادن چیزی که هستی هم واقعا یه مهارته و لازم.
و البته، مسخره ست که بروز دادنه بخواد جای واقعا داشتن اون ویژگی رو بگیره.